Iets minder: ‘Ja maar’

Sabine van der Hulst– Tussen wat je wilt en wat je doet zit vaak een ja, maar. Praktische bezwaren of angsten om dingen niet te doen. Er is een manier om toch tot je eigen keuzes of je eigen stappen te komen.

Onzekere en negatieve gedachten kunnen je goed in de weg zitten. Er zijn een aantal vragen die je jezelf kunt stellen om die gedachte eens kritisch te bekijken:

Als een vriend of vriendin met dezelfde gedachte zou komen. Wat zou je dan zeggen? Wat zou je adviseren?

De gedachte, de emotie net even in een ander perspectief plaatsen kan helpen om er met wat meer afstand naar te kijken. Wanneer het een advies voor een vriend of vriendin zou zijn, dan speelt er meteen mee dat je de boodschap op een aardige manier wilt brengen. Veel mensen zijn namelijk veel strenger tegen zichzelf dan tegen die betreffende vriend of vriendin.
Wanneer je jezelf aan bovenstaande houdt, dan zal je zien dat er vaak een duidelijk en zachtaardig antwoord uitkomt.

Nog een vraag die je jezelf kunt stellen: wat is het ergste dat er kan gebeuren?

Deze vraag is soms een dooddoener. En toch kan het antwoord helpen. Probeer eens open te staan van wat er op je afkomt als je jezelf deze vraag stelt.
Niet om direct alles te bagatelliseren, maar puur om er helder naar te kijken. Kijk wat er gebeurt, zijn er bijvoorbeeld angsten die opkomen? Laat even alle gedachte en gevoelens die er zijn toe, hang hier niet meteen een oordeel aan.
Na het toelaten van je gedachten en gevoelens kun je er vervolgens reëel naar kijken, je kunt de oplossingen bedenken om bij antwoorden te komen die voor jou werken.

Met een “ja, maar” ben je vaak op zoek naar een excuus. Vaak om problemen niet echt aan te gaan, iets niet echt onder ogen te komen. Herken het bij jezelf wanneer jij voor jezelf excuses aan het bedenken bent die je eigenlijk helemaal niet helpen. Wanneer die bewustwording er is, kun je ook bewust andere keuzes maken.