Melissa Lievaart –  Iedereen maakt dingen mee en iedereen gaat daar anders mee om. We hebben verdriet, pijn of andere heftige emoties. We krijgen allemaal testen of beproevingen in het leven.

Vaak lees je: “wat je niet doodt maakt, maakt je sterker” of dat “doorvoel je emoties zodat je er sterker uitkomt”. Dit is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. In werkelijkheid is dit een stuk moeilijker want hoe werkt dit dan precies?

Want wordt niet juist van kleins af aan afgeleerd om je gevoelens te tonen? Een mooi voorbeeld hiervan is met kinderen, kinderen zijn nog zo open en puur maar er wordt hen regelmatig geleerd om hun emoties te onderdrukken. Voorbeelden als hier hoef je toch niet om te huilen of de pijn valt vast mee zijn typische emoties onderdrukkers. Een ander voorbeeld is dat je als man minder kwetsbaar dient te zijn, want dat is niet mannelijk. Daarnaast zie je ook vaak dat we onze emoties/gevoelens veelal niet aan de buitenwereld tonen wanneer we even wat minder lekker in ons vel zitten want positief gedrag is nu eenmaal meer geaccepteerd.

Maar is het niet juist voor ieder persoon ongeacht leeftijd of geslacht belangrijk zich te uiten? Wordt men niet alleen maar harder en gevoellozer door het gebrek aan openheid? Er wordt hierdoor vaak een masker gecreëerd. Sommigen zien dit masker als iets positiefs, want zo kan niemand jou raken en wanneer het voor de buitenwereld niet zichtbaar is dan is het makkelijker deze gevoelens te negeren.

Weet dat je emoties zo’n groot onderdeel zijn van wie je bent. Als je zelf niet bij je eigen emoties kan of wilt: hoe kan iemand anders jou dan wel echt bereiken? Hoe kun je zelf dan weten wie je echt bent en wat je echt voelt? Ook zie je regelmatig vluchtgedrag voor de emoties die we voelen of ontstaan angst of paniekaanvallen. Vluchten gebeurt vaak in materiele zaken, in controle willen houden of we ontwikkelen ongezonde patronen zoals bijvoorbeeld feesten, drugs, seks, alcohol of eten.

Mogen moeilijke emoties er dan helemaal niet zijn? Het is inderdaad lastig en confronterend om moeilijke emoties aan te gaan en om echt te voelen wat we voelen. Daarnaast luisteren we vaak niet naar ons lichaam en ons pure voelen en denken zijn vaak zo uit balans, er dient nu eenmaal evenwicht en samenhang te zijn tussen het cognitieve vermogen (denken) en het affectieve vermogen (voelen). Wanneer het denken overheerst of wanneer het voelen de overhand heeft, ontstaat er schreefgroei.

Door wel de confrontatie aan te gaan kom je veel dichter bij de kern van wie jij echt bent. Je hoeft dit niet alleen te doen, er zijn mogelijkheden of er is ondersteuning om te leren de confrontatie aan te gaan of inzichten te ontvangen zodat wanneer jij weer pijn of een tegenslag ondervindt, je je emoties beter een plek weet te geven en je jezelf leert verstaan en er sterker uit komt.

En natuurlijk maken levenslessen je vaak sterker, maar het zou fijn zijn als de balans tussen denken en echt voelen weer is zoals past bij de echte pure jij. Een aantal van onze partners zijn experts om hier bij te helpen. Wil je hier meer over weten stuur ons gerust een bericht.